- Życie jest jak droga pełna niespodziewanych zakrętów, wybojów oraz stromych ścieżek, które prowadzą wprost do zakończenia trasy - podjął rozmowę po jakimś czasie - Czasem nawierzchnia tej drogi jest oblodzona lub napotykamy na niej połamane gałęzie drzew, ale nie można się poddawać, trzeba znaleźć wyjście. Przeciwności oraz emocje są wpisane w obrany przez nas kurs i nie sposób ich ominąć, czy też zmienić. Po prostu trzeba iść własną drogą i doświadczać jak najwięcej. Trzeba być ponad tym wszystkim.

- Ale skąd wziąć siłę, by nie poddać się na pierwszym ostrym zakręcie, po pierwszym przykrym doświadczeniu?

- Spojrzeć w niebo na migoczące bladym blaskiem gwiazdy. Dzięki ich obecności i światłu, nie czujemy się osamotnieni. Jesteśmy ludźmi, którzy myślą, czują, potrzebują czyjejś obecności.  Człowiek nie może pozwolić, aby świat go zmienił, aby zmienił jego wnętrze, wrażliwość i odczucia. Zawsze trzeba mieć nadzieję, że następny dzień przyniesie coś znacznie lepszego. To chyba cały sekret, tak sądzę.