– Dziękuję ci za wszystko. Dziękuję za to, że jesteś tuż obok mnie.
– Zawsze będę.
Uśmiechnęła się tajemniczo.
– Powiedz, dlaczego zakochałaś się akurat we mnie? – zapytał, wciąż wpatrując się prosto w jej oczy.
– Zakochałam się w tobie, ponieważ nie byłeś taki, jak inni. – Zbliżyła swoją twarz do jego. – A ty, dlaczego zakochałeś się we mnie?
– Bo nie byłaś taka jak inne – odparł bez zastanowienia.
Odwzajemnił jej pocałunek, dziękując tysięczny raz siłom wyższym za to, że otrzymał możliwość przeżywania tak wspaniałych chwil przez ostatnie lata i przez wieczność, która z niecierpliwością już na nich czekała.
Oboje nie mieli jeszcze pojęcia, że ta wyczekiwana przyszłość trwać będzie nie wieczność, ale zaledwie parę lat.

- Dni naszego życia, część II -


〰
 
Kto z Was ma już za sobą lekturę pierwszej części i czeka na zakończenie tej historii? Jak myślicie, co jeszcze wydarzy się w tej powieści i jak będzie wyglądać jej zakończenie?


Photo by Bill Brandt